Σκιάχτηκα από τον ιό μην τύχει και κολλήσω:
σταυρό κάνω κι ευχέλαιο πριν πάω να κοινωνήσω.

Μάσκα στο πρόσωπο φορώ, φοβάμαι να ανασάνω,
μην απ’ τα παρακείμενα προ ώρας μου πεθάνω.

Ευρώ στην τσέπη δεν κρατώ, τα χρέη μου με πνίγουν
και το μαχαίρι πιο βαθιά, μέρα τη μέρα μπήγουν.

Ματαίως επερίμενα για την επιστρεπτέα
Να πιούμε στην υγεία μας, να την περνάμε ωραία.

Κι αντί για χρήμα μου δώσαν δυο φάσκελα στη μούρη,
και τα ‘χω και πορεύομαι σαν το φτωχό καμπούρη.

Μα οι άρχοντες φοβήθηκαν μην επαναστατήσω
και πάω κόντρα στον καιρό και τον τροχό γυρίσω!

Και κρύβομαι και πιάνομαι, σαν ποντικός στη φάκα
Και με περνάνε οι …σοφοί για μωρό και βλάκα!