Καλησπέρα σε όλους και όλες από το μακρινό Αστρίτσι Ηρακλείου.

Χαιρετίζω την όμορφη παρουσίαση υπογραμμίζοντας ότι δεν γράφουμε ποίηση για την ποίηση. Για να πούμε ότι γράψαμε ένα ποίημα και τελείωσε. Ούτε γράφουμε για να ζήσουμε παρότι θα πρέπει ο καλλιτέχνης να ζει από την τέχνη του.

Γράφουμε για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, να βιώσουμε την κάθαρση και μαζί με το αναγνωστικό κοινό να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί, κόντρα στο ρεύμα των κυριάρχων, ένας πλατύς, πλούσιος λαϊκός πολιτισμός στον τόπο μας.

Γράφουμε για να πούμε στη ζωή το μέγα Ναι, να φωτίσουμε σκοτεινές και αλλότριες δυνάμεις, που είτε το θέλουμε είτε όχι, καθορίζουν το σήμερα και το αύριο του τόπου μας, όλης της γης. Και κάτω από αυτό το φως να αναδυθεί ο νέος Άνθρωπος και μαζί του ο κόσμος που ονειρευόμαστε.

Ένας κόσμος όμορφος, γεμάτος χορτασμένα στόματα, γεμάτος Αγάπη, Ειρήνη και φως.

Καλή συνέχεια σε όλους.