Βαγγελιώ Καρακατσάνη

Βαδίζω τη λεωφόρο μονάχος Ασφυκτιώ! Ψάχνω αέρα, ν’ ανασάνω λεύτερα, μα διάβασα πως τον πουλάνε στις αγορές και τα παζάρια. Αναζητώ το χάιδεμα απ’ το δροσερό βοριαδάκι μα ‘ναι λέει σήμερα ακριβό κι εγώ έχω μείνει ρέστος από καιρό. Σουρουπώνει μα απαγορεύεται αυστηρά η κίνησις. Η κίνησις και προπαντός η διαμαρτυρία! Τα κεφάλια μέσα! Ακούτε; Σιωπή! Κι είναι ετούτη η ώρα, που με κατακλύζει πιότερο ο φόβος. Σιωπηηηή!!! Τώρα αρχινάνε το χορό τους οι σκιές των πεινασμένων… των χορτάτων με…

Read More Read More

Ό,τι ήταν να ειπωθεί για το φως έχει ειπωθεί. Και βρήκαμε τη λέξη να το περιγρ άψουμε: σοσιαλισμός! Το φως δεν αγνοεί τις λέξεις. Εξουσία Λαϊκή η στολή παραλλαγής του.   Ό,τι ήταν να ειπωθεί για το σκότος έχει ειπωθεί Μα δε βρήκαμε λέξη που να το σκοτώσει. Το σκότος εγκλωβίζει ακόμα και τις λέξεις.   Ό,τι ήταν να ειπωθεί για το φαϊ έχει ειπωθεί Μα ακόμα δεν χόρτασαν οι πεινασμένοι…   Ό,τι ήταν να ειπωθεί για το κράτος τους…

Read More Read More