Βρε τον Κορονοϊο που ‘ρχέτε και κατά δω, 

τα κεφάλια μέσα μάγκες, Δον Κιχώτες του Θερβάντες.

Η ευθύνη η «ατομική», μια από δω και δυο από κεί,

την κοινωνική  μικραίνει και στο σπίτι μέσα μένει.

Τεστ δεν έχουμε, ούτε μάσκες, προστασία για εργάτες

δεν υπάρχει πουθενά! Βρε τον άτιμο, βραχνάς!

Κι αν νοσήσω τι θα κάνω, μόνος σπίτι… θα πεθάνω;

Τι μέρες ζούμε, Αρμαγεδδών;  Ποιο το αύριο των λαών;

Μάχη δίνει ο φτωχός, δίχως ΜΕΘ-προσωπικό,

πάνω απ’ όλα η οικονομία, βασιλεύει η ανομία!!!

Κι οι αφέντες απ’ την άλλη, λες και ζουν στην παραζάλη,

ότι θέλουν ακριβαίνουν, τα σεντούκια να αυγαταίνουν!

Μα εγώ θα πάω πάσο, τους αγύρτες θα δικάσω,

και τον κορονοϊό θα τον κάνω φυλαχτό!!!