«Τα παραμύθια έχουν γίνει πολύ της μόδας τελευταία. Παραμυθάδες παρακολουθούμε καθημερινά στα πρωϊναδικα, στα μεσημεριανάδικα, στις ειδήσεις των οχτώ και γενικώς σε διάφορες «ενημερωτικές» εκπομπές. Παραμύθια όμως για μικρούς και μεγάλους που να προσεγγίζουν την πορεία του ανθρώπου προς την ενσυναίσθηση και την κατανόηση, δεν παρακολουθούμε συχνά ούτε στις οθόνες, ούτε εντύποις.

Ένα τέτοιο «ασυνήθιστο» παραμύθι είναι και το άτακτο αστεράκι… που ίσως τελικά να μην είναι και τόσο άτακτο. Ίσως να είναι απλώς ζωηρό, γεμάτο ενέργεια. Να εκδηλώνεται με σθένος και ένταση. Να εκφράζεται με ζωντάνια, σύντομα και λιτά. Να χαρακτηρίζεται από έντονη κινητικότητα και διάθεση για δράση. Ίσως ο καθένας μας να ταυτιστεί με το άτακτο αστεράκι.

Το κόκκινο σκουφάκι από την άλλη, συμβολίζει το πάθος, τον έρωτα, τον αγώνα, τη φωτιά που σιγοκαίει μέσα στον καθένα μας και αρκεί μια σπίθα για να εξωτερικευτεί και να μετουσιωθεί σε πραγματική δύναμη αλλαγής πορείας και συνειδητοποίησης.»