Εξ οικείου σφάλματος
Εξ οικείου σφάλματος ταξίδεψα μα μένω, στης νύχτας την αστροφεγγιά, τη χαραυγή προσμένω. Παίξε το μπουζούκι κι άσε, το μαράζι να καεί! Όλη μέρα αναστενάζει η παλιοζωή! Βληθείς εξ’ αποστάσεως, έζησα μα πεθαίνω. Στου κέρδους την περίπολο, ίσα που ανασαίνω. Παίξε το μπουζούκι κι άσε, το μαράζι να καεί! Όλη μέρα αναστενάζει η παλιοζωή! Ως σφάλμα, εκ’ του σφάλματος, ξερός, μα ανθισμένος. Αγρίμι στις βουνοκορφές, εδώ εγκλωβισμένος! Εμπευσμένο από το ομότιτλο βιβλίο του…