• Λευτέρης Χαρωνίτης

Σκηνοθέτης

«Η Βαγγελιώ Καρακατσάνη μ’ αυτό το ποιητικό πόνημα βάζει επί τάπητος τα ζητήματα του κόσμου, τα ζητήματα της καρδιάς και μας ταξιδεύει σ’ ένα ταξίδι βαθιάς περισυλλογής, ενεργητικού στοχασμού και πολιτικού προβληματισμού γεμάτο πρωτόλεια συγκινήματα αναγκαία για το σημερινό άνθρωπο. Περπατάμε και ακολουθούμε την ποιητική της ροή για να μεγαλώσει η ταυτότητά μας και να οξύνουμε τη συνείδησή μας.

Η λιτότητα και η αμεσότητα του λόγου της δημιουργούν μια βιωματική γραφή γεμάτη συχνότητες ευαισθησίας και συναισθηματικά κύματα οικουμενικότητας και αδελφότητας.»

 

---

• Αντώνης Λιοδάκης, 

Ψυχίατρος, Διευθυντής ΚΨΥ Ρεθύμνου, Πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικού Ψυχοδράματος και Κοινωνιοδράματος

«Η Βαγγελιώ Καρακατσάνη μ’ αυτό το ποιητικό πόνημα βάζει επί τάπητος τα ζητήματα του κόσμου, τα ζητήματα της καρδιάς και μας ταξιδεύει σ’ ένα ταξίδι βαθιάς περισυλλογής, ενεργητικού στοχασμού και πολιτικού προβληματισμού γεμάτο πρωτόλεια συγκινήματα αναγκαία για το σημερινό άνθρωπο. Περπατάμε και ακολουθούμε την ποιητική της ροή για να μεγαλώσει η ταυτότητά μας και να οξύνουμε τη συνείδησή μας.

Η λιτότητα και η αμεσότητα του λόγου της δημιουργούν μια βιωματική γραφή γεμάτη συχνότητες ευαισθησίας και συναισθηματικά κύματα οικουμενικότητας και αδελφότητας.

Η αγάπη και ο έρωτας παίζουν βασικό ρόλο στην ποιητική γραφή της Β.Κ.  Οι ανθρώπινες σχέσεις κατέχουν πρωτεύουσα σημασία στην οπτική της και σηματοδοτούν τον «νέο» άνθρωπο. Λόγια απλά, λόγια γλυκά, γεμάτα τρυφερότητα και αποδοχή σε συνεπαίρνουν. Μια γαλήνη αναδύεται γύρω σου και τα ποιήματα ακουμπούν διαξιφιστικά την εσωτερική ζωή. Μια μουσική ακούγεται στο βάθος, μια φιλοσοφική καρτερία συναντά τους χτύπους της καρδιάς γιατί οι άνθρωποι είναι γεννημένοι να αγαπούν.

Αυτή η ποίηση βάζει κάθετα τα ζητήματα της πολιτικής ένστασης, θέλει να ξαναφέρει τον πολιτικό άνθρωπο μπροστά στις ευθύνες του και να δημιουργήσει μια πολιτική αφύπνιση. Στέκεται στα θέματα της ταξικότητας, της εργατικής συνείδησης και της αγωνιστικής διάθεσης. Παρακολουθεί με ιδιαίτερη αγωνία την χειραφέτηση της εργατικής τάξης και του περιβάλλοντος  σε θέματα απελευθέρωσης και αυτοδιάθεσης. Διαπερνά ζητήματα οικολογίας και αυτονομίας και μας «αναστατώνει» ευχάριστα και δημιουργικά.»