Μετά την ποιητική συλλογή «Τα αναγκαία» και το παραμύθι «Το έρημο κλουβί» που έκαναν αίσθηση, κυκλοφόρησε η ιστορίας αγάπης της Βαγγελιώς Καρακατσάνη σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο με τίτλο «Έχει κι η αγάπη σύνορα» σε εικονογράφηση του διακεκριμένου ζωγράφου Βασίλη Γρατσία .

Έχει κι αγάπη σύνορα, στρωτός δεν είν’ ο δρόμος!

Χαίρετ’, αστράφτει και βροντά, μα τη σκοτών’ ο πόνος.

Η ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι:

“Στσοι δύσκολούς μας τσοι καιρούς με τσι μεγάλες μπόρες,

που όσα φέρν’ η μια στιγμή δε νταγιαντούν οι γ-ώρες,

μια γ-κοπελιά-ν αγάπησε πλούσιο παλληκάρι,

που ’φεξε μες τα μάθια τζη σαν ήλιος και φεγγάρι.

Κι, ως είδ’ ο νιός τη γ-κοπελιά, πετάριξ’ η καρδιά ν-του

και μετ’ αυτής ελόγιασε να κάμει τα παιδιά ν-του.

Τα μάτια ν-τως εστράψανε, μυγδάλωσαν οι κόρες

κι ετάχτηκεν  ο γείς τ΄ αλλού για τση ζωής τσι μπόρες,

να προπατούν συργουλευτάμαζί και να πλαγιάζου

κι ωσάν νερό τρεχούμενο τον έρωντα ν’ αγιάζου.

Όρκους αγάπης δώκανε, λόγια που μείνα λόγια,

που ογλήγορα ’ποδείχτηκαν του ερώτου μοιρολόγια.