Η μοναξιά της μάνας
Σαν μάνα που μοιρολογά στον κόσμο το παιδί της, σαν ρόδο που μαραίνεται από την ανομβρία, είναι η ζωή πολλές φορές, μα ξέρω την αιτία!!! Στη μοναξιά τσι αγάπης σου άναψα ένα καντήλι Να φέγγει στα σκοτάδια μας τα αστεροστολισμένα. Ποια μάνα ήχασε παιδί χωρίς να βρέξει χείλι? Ποια αγάπη πέταξε μακριά και τα ‘χει όλα χαμένα? Σαν σπουργιτάκι άνοιξες για λίγο τα φτερά σου Σαν μέλισσα ερούφηξες λίγο απ το θυμάρι κι ύστερα εμίσεψεc, μα ξέρω: Θα…