Εξ οικείου σφάλματος

Εξ οικείου σφάλματος

Εξ οικείου σφάλματος

ταξίδεψα μα μένω,

στης νύχτας την αστροφεγγιά,

 

τη χαραυγή προσμένω.

 

Παίξε το μπουζούκι κι άσε, το μαράζι να καεί!

Όλη μέρα αναστενάζει η παλιοζωή!

 

Βληθείς εξ’ αποστάσεως,

έζησα μα πεθαίνω.

Στου κέρδους την περίπολο,

ίσα που ανασαίνω.

 

Παίξε το μπουζούκι κι άσε, το μαράζι να καεί!

Όλη μέρα αναστενάζει η παλιοζωή!

 

Ως σφάλμα, εκ’ του σφάλματος,

ξερός, μα ανθισμένος.

Αγρίμι στις βουνοκορφές,

εδώ εγκλωβισμένος!

 

 

 Εμπευσμένο από το ομότιτλο βιβλίο του Τάσου Ζόμπολα.
Comments are closed.